طلاق توافقی یک فرایند حل اختلاف میان همسران است که به وسیله توافق نامهای انجام میشود. این روش معمولاً برای انجام مسائل مالی، نگهداری فرزندان و تقسیم داراییها استفاده میشود. بهتر است با یک وکیل متخصص مشورت کنید تا از حقوق خود حفاظت کنید.
طلاق توافقی یک نوع خاص از طلاق است که در آن، زوجین به صورت مشترک و توافقی به فرآیند جدایی خود پایان میدهند. این نوع از طلاق نیازمند مراحل و مدارک خاصی میباشد که در ادامه به بررسی آنها میپردازیم.
قانون ازدواج به منظور حفظ نظم و تنظیم روابط زناشویی اقدام به وضع قوانین و مقرراتی کرده است. در همین راستا، طلاق نیز به عنوان یک راه حل جدی برای حل اختلافات و مسائل جدی مدنظر قرار گرفته است. اگرچه طلاق به عنوان یک عمل مذموم محسوب میشود، اما در برخی موارد، زوجین قادر به سازش نیستند و جدایی به عنوان تنها راه حل باقی میماند. به همین دلیل، در قانون ایران راهها و روشهای مختلفی برای انجام طلاق وجود دارد که به طلاق از طرف مرد، طلاق از طرف زن و طلاق توافقی تقسیمبندی میشوند.
در طلاق توافقی، زوجین ابتدا در مورد سرنوشت حقوق و تکالیف مالی و غیرمالی با یکدیگر توافق میکنند. سپس با تقدیم دادخواست و مراجعه به دادگاه، این توافق را به شکل رسمی تأیید میکنند. مهمترین نکته در طلاق توافقی این است که اگرچه این نوع طلاق جزو دعوای طلاق محسوب میشود، اما در مورد تشریفات رسیدگی در دادگاه، تفاوتهایی با سایر اقسام طلاق دارد.
در ادامه این مقاله، به تشریح مراحل طلاق توافقی، شرایط لازم برای آن، نحوه درخواست، مدارک مورد نیاز و در نهایت، روند رسیدگی به این نوع طلاق خواهیم پرداخت.
طلاق توافقی به عنوان یکی از اقسام طلاق، جایگاه خود را در حل اختلافات زناشویی بین زوجین پیدا کرده است. در این نوع طلاق، زوجین با هم توافقاتی را مطابق با قوانین و مقررات مربوط به طلاق، در خصوص مسائل مالی و غیرمالی مانند مهریه، نفقه، اجرت امثل و تقسیم اموال مشترک، حتی مسائل حضانت فرزندان بعد از طلاق، دیگر مسائل غیرمالی توافق میکنند. سپس با توافقات خود به دادگاه مراجعه نموده و درخواست رسمی طلاق توافقی را ثبت میکنند. دادگاه نیز در صورت رعایت مقررات، رای بر طلاق توافقی صادر مینماید که به عنوان گواهی عدم امکان سازش شناخته میشود.
طلاق توافقی به عنوان یکی از سادهترین و کمدردسرترین نوعهای طلاق شناخته شده است. این نوع طلاق با امکان رسیدگی و صدور رای در کمترین زمان ممکن، به یکی از طلای رایج برای زوجین تبدیل شده است. همچنین، این روش از درگیری طرفین جلوگیری میکند و احتمال بروز اختلافات در آینده را به حداقل میرساند.
در طلاق توافقی، توافقات میان زوجین میتواند به صورت مکتوب در دفاتر اسناد رسمی باشد و یا حتی با تنظیم یک سند عادی توسط خود زوجین و تأیید بعدی آن در جلسه دادگاه رسمی گردد. این امر نشان از این دارد که در طلاق توافقی، توافقات میان زوجین از لحاظ قانونی کاملاً معتبر هستند.
در پایان، طلاق توافقی به عنوان یک راه حل موثر و دوستانه برای انجام طلاق در حال جلب توجه زوجین قرار گرفته و نشان میدهد که حل اختلافات زناشویی میتواند با احترام و توافق مشترک انجام شود.
طلاق توافقی یکی از اقسام طلاق است که در قانون حمایت از خانواده مصوب 1391، با قواعد و مراحل خاص خود تنظیم شده و از دیگر اقسام طلاق مجزا میشود. بر اساس این قانون، در تمامی موارد طلاق به جز طلاق توافقی، زوجین باید توسط دادگاه به داوری ارجاع شوند. بنابراین، طلاق توافقی به علت عدم نیاز به داوری، روند خود را از سایر انواع طلاق متمایز میکند.
مراحل طلاق توافقی:
بر اساس اعلام دادگستری استان تهران، ثبت دادخواست طلاق توافقی ممکن است تنها با ارائه گواهی عدم انصراف از طلاق، که توسط مراکز مشاوره خانواده بهزیستی صادر میشود، امکانپذیر باشد. زوجین باید برای درخواست مشاوره، ابتدا در سامانه تصمیم طلاق ثبت نام کنند و سپس روز، ساعت و مرکز مشاوره را انتخاب نمایند. حضور در جلسه مشاوره از اهمیت زیادی برخوردار است.
پس از انجام مراحل مشاوره و صدور گواهی عدم انصراف، زوجین یا وکیل آنها باید به یکی از دفاتر خدمات الکترونیک قضایی مراجعه کرده و دادخواست طلاق توافقی را ثبت نمایند. این دادخواست از طریق دفتر خدمات قضایی به دادگاه ارسال میشود.
با وصول پرونده به شعبه مربوطه، واحد ارجاع مجتمع قضایی وقت رسیدگی را مشخص کرده و زوجین را از آن مطلع میسازد. در جلسه رسیدگی طلاق توافقی، قاضی با بررسی نظر کارشناس مشاوره و درنظر گرفتن توافقات طرفین، به صدور رای طلاق توافقی میپردازد.
پس از صدور رای طلاق توافقی، که به عنوان گواهی عدم امکان سازش نیز شناخته میشود، زوجین باید تا سه ماه از تاریخ صدور، به دفاتر ثبت طلاق مراجعه و اجرای صیغه طلاق و ثبت آن را تقاضا کنند. حضور هر دو طرف در دفترخانه الزامی است تا طلاق توافقی به صورت رسمی ثبت گردد.
با توجه به مراحل مذکور، طلاق توافقی به عنوان یک روش موثر برای حل اختلافات زناشویی با توجه به احترام به توافقات میان زوجین، بر جای خود ایستاده و تبدیل به یک گزینه محبوب جهت طلاق در ایران شده است.
طلاق توافقی، یکی از اقسام طلاق در قانون حمایت از خانواده است که به دو دسته شرایط عمومی و اختصاصی تقسیم میشود. در این مقاله، به بررسی این دو دسته از شرایط طلاق توافقی خواهیم پرداخت.
طلاق توافقی، همانند دیگر اقسام طلاق، نیازمند تقدیم دادخواست از طریق دفاتر خدمات الکترونیک قضایی و پرداخت هزینه دادرسی مربوطه است. اما تفاوت آن با سایر اقسام طلاق در این است که هر دو زوج باید به دفاتر خدمات حاضر شده و دادخواست طلاق توافقی را تقدیم و امضا نمایند. این در مقابل سایر اقسام طلاق است که طرفی که خواهان طلاق است، به تنهایی دادخواست را تقدیم و امضا میکند.
همچنین، طلاق توافقی ملزم به پرداخت کامل تمامی حقوق مالی زوجه است یا زوجه باید به عدم دریافت آنها رضایت دهد و یا به توافق دیگری با زوج برسد. صدور رای طلاق توافقی نیز نیازمند ارائه گواهی عدم بارداری از سوی زوجه و رعایت عده طلاق است.
بر خلاف سایر اقسام طلاق، در طلاق توافقی، شرط ارجاع به داوری وجود ندارد. زوجینی که قصد دریافت رای طلاق توافقی را دارند، باید قبل از تقدیم دادخواست، به مراکز مشاوره خانواده بهزیستی مراجعه کرده و گواهی عدم انصراف از طلاق را دریافت نمایند. همچنین، صدور حکم طلاق توافقی نیازمند توافق کامل در تمامی حقوق و تکالیف مالی و غیرمالی زوجین است که توسط هر دو طرف انجام میشود.
درخواست برای طلاق توافقی، در اصل مشابه نحوه درخواست برای سایر اقسام طلاق است. به عبارت دیگر، این درخواست نیازمند ثبت دادخواست طلاق توافقی از طریق دفاتر خدمات قضایی و پرداخت هزینه دادرسی است.
با این حال، نحوه درخواست برای طلاق توافقی دارای تفاوتهایی با درخواست برای انواع دیگر طلاق میباشد. یکی از این تفاوتها این است که تا زمانی که زوجین گواهی انصراف از طلاق صادر شده از سوی مراکز مشاور خانواده بهزیستی را دریافت نکرده باشند، دادخواست طلاق توافقی آنها ثبت نمیشود یا در صورت ثبت، به دادگاه ارجاع نمیشود.
تفاوت دیگر نحوه درخواست برای طلاق توافقی با سایر اقسام طلاق، این است که در این درخواست، لازم است هر دو زوج یا وکلائ آنها در دفتر خدمات قضایی حاضر شده و دادخواست طلاق توافقی را امضا نمایند. این در حالی است که در طلاق به درخواست زن یا طلاق به درخواست مرد، فقط طرفی که درخواست طلاق میدهد، در دفتر خدمات حاضر شده و دادخواست طلاق را امضا میکند.
درخواست برای طلاق توافقی، همانند سایر دادخواستهای قضایی، نیازمند ارائه مدارک لازم قانونی است. در صورت عدم فراهمی مدارک لازم برای طلاق توافقی، امکان ارجاع دادخواست از دفتر خدمات قضایی به دادگاه وجود ندارد و در صورت ارجاع، دادخواست طلاق توافقی به دفتر خدمات بازمیگردد.
مدارک مورد نیاز برای طلاق توافقی شامل اصل و کپی شناسنامه، اصل و کپی کارت ملی، و اصل و کپی عقدنامه یا سند ازدواج میباشد. به علاوه، برای اجرای صیغه طلاق توافقی، اگر زن باکره باشد، باید گواهی سلامت را به دفتر ثبت ازدواج و طلاق ارائه دهد. در صورتی که باکره نباشد، باید گواهی عدم بارداری خود را به همراه گواهی عدم امکان سازش به دفترخانه ارائه نماید تا طلاق ثبت گردد. این مدارک لازم برای تسهیل فرآیند رسیدگی به دادخواست طلاق توافقی است.
در طول سالها، روند رسیدگی به دعاوی طلاق توافقی به دلیل اجبار به حضور زوجین در جلسات مشاوره خانواده و اخذ گواهی عدم انصراف از طلاق، طولانیتر و وقتگیرتر شده است. با این حال، در مقایسه با سایر دعاوی حقوقی، رسیدگی به طلاق توافقی همچنان از سرعت بیشتری برخوردار است.
این سرعت در رسیدگی به طلاق توافقی به دلیل رویه دادگاههاست که برخی از پروندههای قضایی، به دلیل نیاز فوری به تصمیم گیری، سریعتر از دیگران رسیدگی میشوند. یکی از این پروندهها، طلاق توافقی میباشد. با افزایش حجم کاری در سالهای اخیر، همچنان روند رسیدگی به طلاق توافقی به سرعت صورت میگیرد.
در روند رسیدگی به طلاق توافقی، پس از اخذ گواهی عدم انصراف از طلاق و ثبت دادخواست، ارجاع به شعبه دادگاه خانواده انجام میشود. دادگاه با تشکیل جلسه دارسی، زوجین را برای شنیدن آخرین توافقات به دادگاه دعوت میکند. پس از توافق زوجین در تمام مسائل مالی و غیرمالی و تنظیم صورت جلسه دادگاه، دادگاه خانواده به صدور رای طلاق توافقی یا گواهی عدم امکان سازش میپردازد.
تا زمانی که ۴۴ روز یا ۲۲ روز مهلت تجدیدنظرخواهی و ۲۲ روز مهلت فرجام خواهی گذشته باشد، رای طلاق توافقی قطعی نمیشود. این مدت زمان به دلیل حق تجدیدنظرخواهی و فرجام خواهی است که امکان اسقاط آن توسط زوجین فراهم میشود. بعد از اسقاط حق تجدیدنظرخواهی و فرجام خواهی، زوجین میتوانند با مراجعه به دفتر طلاق، رای و اجرای صیغه طلاق توافقی را ثبت نمایند.
با وجود مدت طولانی رسیدگی به طلاق توافقی، زوجین پس از صدور رای، حق تجدیدنظرخواهی و فرجام خواهی خود را اسقاط کرده و به سرعت اقدام به ثبت رای و اجرای صیغه طلاق توافقی مینمایند. این فرآیند، همچون سایر دعاوی، نشاندهنده سرعت و کارآیی در رسیدگی به این نوع از دعاوی قضایی میباشد.
طلاق توافقی یکی از انواع طلاقهای موجود در حقوق خانواده است که با روند خاص خود، امکان جداشدن زن و مرد را با توافقات مشترک فراهم میآورد. در این مقاله، مراحل طلاق توافقی و نحوه ثبت رای آن را بررسی خواهیم کرد.
مراحل طلاق توافقی:
۱. ثبت نام در سامانه تصمیم طلاق:
اولین گام برای طلاق توافقی، ثبت نام در سامانه تصمیم طلاق است. در این سامانه، متقاضیان طلاق توافقی میتوانند نوبت مشاوره را اخذ کرده و در جلسات مشاوره شرکت کنند.
۲. مشاوره و تصمیمگیری:
پس از ثبت نام، زوجین در جلسات مشاوره شرکت کرده و مسائل مختلف خود را با مشاوران خانواده مطرح میکنند. در این مرحله، توافقات و تصمیمات مشترک برای طلاق بررسی میشود.
۳. تقدیم دادخواست به دفاتر خدمات قضایی:
با پایان جلسات مشاوره و تصمیم به طلاق توافقی، زوجین میتوانند به دفاتر خدمات قضایی مراجعه کرده و دادخواست خود را به دادگاه تقدیم نمایند.
ثبت رای:
در ادامه، دادگاه به تعیین وقت جلسه رسیدگی میپردازد و گواهی عدم امکان سازش برای هر دو طرف صادر میشود. سپس زن و مرد مهلت سه ماهه دارند تا به یکی از دفاتر ازدواج و طلاق مراجعه و طلاق خود را ثبت نمایند.
اختتامیه:
در صورتی که مهلت سه ماهه به اتمام رسید و زوجین طلاق خود را ثبت نکردند، مراحل اخذ گواهی عدم امکان سازش برای آنها آغاز میشود.
نتیجهگیری:
با اتمام این مراحل، زوجین میتوانند به سرعت به طلاق توافقی دست یابند. هرچند ممکن است مهلت سه ماهه مراحل را تا حدی تعویق دهد، اما با رعایت مراحل و تصمیمات مشترک، زن و مرد میتوانند به صورت موفقیتآمیز به جدایی توافقی بپردازند.
اگر چنانچه قصد دارید از یک وکیل خوب در این رابطه مشاوره بگیرید تنها کافیست با شماره زیر، تماس حاصل فرمایید.